నేర్చుకుందాం

సంపదలు గల్గు తఱి మహాజనుల హృదయ
మభినవోత్పల కోమలం బగుచు వెలయు
నాపదలు వొందునపుడు మహా మహీధ
రాశ్మ సంఘాత కర్కశం బై తనర్చు
భావం: సంపదలుకలిగినపుడు మహాత్ముల మనస్సులు కలువలవలె మృదువుగా ఉంటాయి. ఆపదలు వచ్చినపుడు మాత్రంపెద్ద కొండలరాలవలె కఠినంగా ఉంటాయి. అంటే సంపదలు వచ్చినపుడు గర్వించి కఠినంగా ప్రవర్తించరనీ, ఆపదలు వచ్చినపుడు వెలవెలబోరని భావం. పెద్దలందరూ సంపదలకు దూరంగా ఉంటారు. ఎందుకంటే సంపదలు వచ్చి గర్వం కలిగి భగవంతుడిని మరిచిపోతావేమోనని అసలు సంపదలను దరికి చేరనివ్వరు. ఎపుడూ కష్టాలు ఉంటే భగవంతుడిని అనుక్షణమూ తలుచుకుంటూ ఉంటామనే వారూ ఈ లోకంలో ఉన్నారు. ఆపదలకు వెరిచి వాటినుంచి తప్పించుకోవడానికి ఏదో ఒక పనిని చేయకుండా ఆపదలు కలిగినపుడు, కాలం తమదై నడిచినపుడూ ఒకేలా వ్యవహరించేవారే మహాత్ములు.

భర్తృహరి శతకములోని పద్యమిది